De prestaties van chemisch gebonden niet-geweven tussenvoeringen kan inderdaad veranderen na langdurige blootstelling aan hoge temperaturen. Concreet hangt deze verandering voornamelijk af van meerdere factoren, zoals de materiaalsamenstelling, het productieproces, het gebruik van additieven en de blootstellingstemperatuur en -tijd van de niet-geweven tussenvoering.
Allereerst gebruiken chemisch gebonden non-woven tussenvoeringen, vanuit het perspectief van de materiaalsamenstelling, doorgaans polyester als de belangrijkste grondstof. Hoewel dit materiaal een zekere stabiliteit heeft in een omgeving met hoge temperaturen, kan langdurige blootstelling aan hoge temperaturen er toch voor zorgen dat het thermische veroudering ondergaat. Polyester kan bij hoge temperaturen reacties ondergaan zoals het breken en herschikken van moleculaire ketens, wat resulteert in een geleidelijke afname van de mechanische eigenschappen van het materiaal, zoals treksterkte en rek bij breuk.
Ten tweede worden lijmen gebruikt in het productieproces van non-woven tussenvoeringen om de hechtkracht tussen de vezels te vergroten. De verouderingsbestendigheid en chemische stabiliteit van deze lijmen hebben een belangrijke invloed op de hoge temperatuurbestendigheid van non-woven tussenvoeringen. Als de lijm gemakkelijk wordt afgebroken bij hoge temperaturen, kan de algehele structuur van de niet-geweven tussenvoering losraken en kan de sterkte afnemen, waardoor de prestaties ervan worden beïnvloed.
Bovendien kunnen aan de non-woven tussenvoering verschillende functionele additieven worden toegevoegd, zoals UV-remmers en vlamvertragers. De stabiliteit van deze additieven bij hoge temperaturen zal ook de algehele prestatie van de niet-geweven tussenvoering beïnvloeden. Als het additief niet werkt of negatief reageert bij hoge temperaturen, kan dit kleurveranderingen, geur of andere nadelige gevolgen van de non-woven tussenvoering veroorzaken.
Specifiek voor dit product: de chemisch gebonden non-woven tussenvoering is speciaal behandeld om kammen bij hoge temperaturen tot 260°C te weerstaan. Dit toont aan dat het haalbaar is dat het product gedurende een korte periode hoge temperaturen kan weerstaan en een zekere stabiliteit bij hoge temperaturen kan hebben. Langdurige blootstelling aan hoge temperaturen blijft echter een uitdaging, want zelfs als het materiaal zelf hoge temperaturen kan weerstaan, kan langdurige thermische veroudering er nog steeds voor zorgen dat de prestaties ervan geleidelijk afnemen.
Daarom moet bij het gebruik van chemisch gebonden non-woven tussenvoeringen langdurige blootstelling aan hoge temperaturen zoveel mogelijk worden vermeden. Als het nodig is om het in een omgeving met hoge temperaturen te gebruiken, wordt aanbevolen om voldoende tests uit te voeren om de weerstand tegen hoge temperaturen te evalueren en overeenkomstige beschermende maatregelen te nemen op basis van de werkelijke omstandigheden om de stabiele prestaties te garanderen.
De prestaties van chemisch gebonden niet-geweven tussenvoeringen kunnen veranderen na langdurige blootstelling aan hoge temperaturen, en de specifieke mate van verandering hangt af van het gecombineerde effect van meerdere factoren. In praktische toepassingen moet het worden geselecteerd en gebruikt op basis van specifieke behoeften en omstandigheden.
